KENAPA MESTI HAKU YANG TERAKHIR??

betapa gumbira nya beliau dengan hasilku yang kreatif ini(kreatif ke??)
sampai takmo keluar lansong!! sampai pecah kotak A4 tu die wat keta..

ni first time beliau makan nasi.. tu pon sebab dia saket n bonda ku takmo bawak beliau ke klinik..
kate bonda, nanti beliau 'menggedik'.. yang tak saket jadi saket, yang saket bertambah parah la jawab nya.. so bonda nak rawat sendiri.. beliau punyala manja.. makan pon nak kena suap.. kalau tak jangan harap la..

tapi tu semua dulu..
sekarang da tak boleh buat camtu da....
beliau da tinggalkan haku...
tapi kenapa haku orang terakhir yang tau pasal ni???
da sebulan lebih beliau pergi.. tapi baru lazz thursday haku tau pasal mende ni..
itu pon sebab najmi begok(teringin nak jadi macam danial bego) yang tanya pah(nenek)kitorang pasal beliau..
tadi masa dalam keta haku gi tau la ayahanda ku pasal khabaran ni.. bonda ku kata dorang da tau lama da pasal mende ni.. rasa macam nak hujan lebat je(nangis..).. n paling penting rasa macam nak cakar je dorang ni.. sampai hati betol tak gitau haku..n yang paling haku tak boleh terima.. pah dengan senang hati je kata dia buang mayat beliau dalam sungai yang dah takda ropa sungai kat blakang rumah nya..

haku tau sebelom beliau pergi..
hidop beliau amat tersiksa..
nak tunggu hingga ke nafas yang terakhir tu..
dengan lalat yang menjengkelkan asik mendekatinya...1 petang haku nanges bila tengok keadaan beliau...
haku tengok sekali je sebab tak sanggup nak tengok lama-lama..
lagipon haku tak mampu nak buat apa-apa..
ayahanda ku tiada di tempat kejadian tapi da suruh bonda ku bawak beliau ke klinik..
bondaku tolak dengan alasan esok lusa baik la tu..
tapi dua-tiga hari lepas kitorang pulang..
beliau pon pergi..

hape yang buat haku rasa lagi nak nanges..mase beliau kecik dulu..
ayahanda ku layan beliau macam baby..
bayang kan lah macam mana kita layan baby..
memacam yang ayahanda buat kat beliau..
terharu betol..
masa beliau meroyan nak mengawan, haku kata nak kasi je beliau..
tapi ayahanda tak kasi..kesian kat dia..mesti dia sedih kalau kita buat macam tu..
dia pon nak ada kehidupan jugak..
esok nya ayahanda ku beli tali untok beliau..katanya.. senang nak bawak beliau keluar jenjalan..

haku dapat rasakan ayahanda juga sedih dengan pemergian beliau
.........

ARGH!!!!lagi haku ingat..
lagi haku cite..
lagi la haku nanges..

bila ingat balik rasa nak cakar je..

ni la first time beliau di teratak ku..
muka macam la speechless je..
dengan tuannya yang agak biul n over excited yang amat..